Cratère des Pingualuit
Widok z samolotu | |
Ciało niebieskie | |
---|---|
Średnica krateru |
3,44 km |
Wiek |
1,4 ± 0,1 Ma |
Położenie na mapie Quebecu | |
Położenie na mapie Kanady | |
61°17′N 73°40′W/61,283333 -73,666667 |
Cratère des Pingualuit (również Cratère du Nouveau-Québec[1]) – krater uderzeniowy w Ameryce Północnej, na dalekiej północy kanadyjskiej prowincji Quebec. Jest jednym z najmłodszych kraterów na kontynencie (liczy tylko 1,4 ± 0,1 miliona lat[2]) i jednym z najlepiej zachowanych na świecie.
Cratère des Pingualuit ma kształt niemal idealnego koła o średnicy 3,44 km. Jego brzegi są wyraźnie zarysowane i wznoszą się na 163 m nad powierzchnię jeziora Pingualuk (znanego również jako Lac du Cratère), które całkowicie wypełnia krater i osiąga głębokość 252 m. Woda w tym jeziorze jest krystalicznie czysta, a jego zasolenie wynosi zaledwie 3 ppm (dla porównania zasolenie Wielkich Jezior to 500 ppm). Woda w jeziorze jest zasilana wyłącznie wodą z opadów atmosferycznych, stąd też szacuje się, że ponowne zapełnienie całego krateru wodą zajęłoby 330 lat.
Jako krater uderzeniowy został zaklasyfikowany w 1950 przez Victora Bena Meena z Royal Ontario Museum. Jest najważniejszym obiektem na obszarze parku prowincjonalnego Parc national des Pingualuit.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Commission de toponymie du Québec
- ↑ New Quebec. [w:] Earth Impact Database [on-line]. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).